Materiały do wykładu IV z prawa dyplomatycznego i konsularnego. Semestr letni
2007/2008
Przykład zapytania państwa w przedmiocie agrément
COUNCIL OF
THE EUROPEAN UNION
GENERAL SECRETARIAT
Brussels, 31 October 2007
CM 3642/07
ACCRED
COMMUNICATION
ACCREDITATION
Contact:
Cristina Bertacca
Tel./office:
32-2-281.64.38
E-mail address: .
Subject:
Accreditations
-
Appointment of H.E. Ms. Marcia Yvette GILBERT-ROBERTS as Head of
Mission of Jamaica to the European Union to replace H.E. Ms. Evadne
Coye
With reference to the procedure agreed by exchange of letters on 3 and 9 November 1966, you are
hereby informed that the Government of Jamaica intends to appoint H.E. Ms. Marcia Yvette
GILBERT-ROBERTS as Head of Mission of Jamaica to the European Union to replace H.E. Ms.
Evadne Coye.
-
Your tacit agreement will be assumed on 1st December 2007 unless you make specific
objections by that date.
Page 2CM 3642/07
2
EN
Please find attached a copy of the verbal note sent to the Commission by the Ministry of
Foreign Affairs of Jamaica and the curriculum vitae of H.E. Ms. Marcia Yvette GILBERT-
ROBERTS.
Javier SOLANA
Secretary-General/High Representative
-
verbal note
-
curriculum vitae
VERBAL NOTE
The Ministry of Foreign Affairs and Foreign Trade of Jamaica presents its compliments to the
European Commission and has the honour to inform that the Government of Jamaica proposes to
appoint Ms. MARCIA YVETTE GILBERT-ROBERTS as Head of Mission of Jamaica to the
European Communities in succession to H.E. Ruby Evadne Coye, who has been reassigned
elsewhere.
The Ministry has the further honour to request the Agrément of the European Commission of to the
proposed appointment of Mrs. Marcia Yvette Gilbert-Roberts as Head of Mission of Jamaica to the
European Communities.
A copy of Mrs. Gilbert-Roberts' Curriculum Vitae is enclosed.
The Ministry of Foreign Affairs and Foreign Trade avails itself of this opportunity to renew to the
European Commission, the assurances of its highest consideration.
Page 3CM 3642/07
3
EN
CURRICULUM VITAE
Marcia Yvette Gilbert-Roberts
Public Service
Joined the Jamaican Foreign Service in 1976
August 2007
Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary of Jamaica to the Kingdom of Belgium
2002-Aug 2007
Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary of Jamaica to the Federal
Republic of Germany and non resident Ambassador to CzechRepublic, Hungary,
Poland, Slovakia, Switzerland, Holy See, Israel
Permanent Representative of Jamaica to the Organization for the Prohibition of
Chemical Weapons
1998-2002
Under-Secretary, Foreign Service Operations Division,
Ministry of Foreign Affairs & Foreign Trade
(Responsible for Corporate and Strategic Planning Issues; Coordination of Priority
Foreign Affairs and Foreign Trade Policy and Programme Activities)
1996-1998
Director, International Organizations Department Ministry of Foreign Affairs & Foreign
Trade (Responsible for United Nations Organization)
Director, Inspectorate,
Ministry of Foreign Affairs & Foreign Trade
1991-1996
Deputy High Commissioner
Jamaican High Commission, London
(Responsible for Commonwealth and Trade Issues)
1986-1991
Deputy Director, Foreign Trade Department
Ministry of Foreign Affairs & Foreign Trade
Deputy Director, Political Affairs Department
Ministry of Foreign Affairs & Foreign Trade
1976-1986
Junior and mid-career Foreign Service Officer
Ministry of Foreign Affairs & Foreign Trade
(assigned on rotation to: Foreign Trade Division; Political Division; Protocol and
Consular Division)
Education
1973-1975
Master of Arts Degree in Psycholinguistics (Awarded with Distinction) University of
Besançon, France
1969-1972
Bachelor of Arts Degree in History and Foreign Languages (French and Spanish)
University of the West Indies, Jamaica
1999-2002
Specialized training in Management of Foreign Affairs and Foreign Trade Issues
United Kingdom and Jamaica
Civic Appointments
2000
Appointment as Justice of the Peace and Lay Magistrate - St. Andrew Jamaica
Page 4CM 3642/07
4
EN
2005
Conferral of Pontifical Knighthood - Dame Grand Cross of the Order of
St. Gregory The Great
Other Pursuits
Foreign languages: French (Good); Spanish (Fair), German (Basic)
Member of Group of 13 Ambassadors and Ambassadors' Club Berlin
Civic/Community Affairs; Music (Classical & Contemporary); Videography; Interior
Decorating; Information and Communication Technologies; Observation of Sporting
Events (Swimming & Ice Skating)
Personal Data
Date and Place of Birth
31 October 1950 - Kingston, Jamaica
Family
Children: Son (Marlon) and Daughter (Terri-Ann)
Przykład dotyczący stosunków radziecko-niemieckich
W 1962 roku Nikita Chruszczow w rozmowach z dyplomatami państw obcych szeroko i bez zachowania jakiejkolwiek wstrzemięźliwości krytykował potencjalnych kandydatów na szefów przyszłej misji RFN w Moskwie. Zachowanie takie określone zostało przez RFN jako „nietaktowne”.
Inny przykład „niebanalnego” zachowania się Pierwszego Sekretarza KC KPZR:
Rozporządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 22 lipca 2002 roku (Dz.U.02.136.1150) w sprawie ogłaszania prac naukowych i publicystycznych oraz rozpowszechniania w środkach masowego przekazu wiadomości, a także przyjmowania upominków i innych świadczeń o podobnym charakterze przez członków służby zagranicznej
§5.1.Członek służby zagranicznej [a zatem przepis ten nie dotyczy wyłącznie szefów misji, dotyczy także innych osób posiadających stopień dyplomatyczny] w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych może przyjąć upominek lub świadczenie o podobnym charakterze o wartości nie wyższej niż równowartość 50 euro, jeżeli:
1)ze względu na zwyczaje lub kurtuazję dyplomatyczną odmowa przyjęcia upominku lub innego świadczenia o podobnym charakterze nie byłaby wskazana,
2)wręczenie takiego upominku lub świadczenia ma powszechny i okolicznościowy charakter, w szczególności w związku z obchodzonym świętem państwowym lub religijnym.
2.W szczególnie uzasadnionych przypadkach, jeżeli odmowa przyjęcia upominku lub świadczenia mogłaby zaszkodzić interesom Rzeczypospolitej Polskiej, członek służby zagranicznej może przyjąć upominek lub świadczenie o podobnym charakterze o wartości przewyższającej kwotę, o której mowa w ust. 1.
3.W przypadku, o którym mowa w ust. 2, członek służby zagranicznej zawiadamia w formie pisemnej dyrektora generalnego służby zagranicznej o przyjęciu takiego upominku lub świadczenia, informując o okolicznościach uzasadniających jego przyjęcie”.
Przykład wielokrotnej akredytacji
W czołówce rekordzistów jest pewien ambasador Stanów Zjednoczonych, który w latach dziewięćdziesiątych XX w. akredytowany był jednocześnie w sześciu państwach (Barbados, Antigua i Barbuda, Dominika, Grenada, St. Kitts and Nevis, Santa Lucia, Saint Vincent i Grenadyny).
Artykuły: 7 i 8 Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych
Artykuł 7:
„Państwo wysyłające może powierzyć swemu urzędowi konsularnemu ustanowionemu w innym państwie wykonywanie funkcji konsularnych w państwie trzecim po notyfikacji o tym zainteresowanym państwom i w braku wyraźnego sprzeciwu któregokolwiek z nich.”
Artykuł 8:
„Po odpowiedniej notyfikacji państwu przyjmującemu i w braku jego sprzeciwu urząd konsularny państwa wysyłającego może wykonywać w państwie przyjmującym funkcje konsularne na rzecz państwa trzeciego.”
Art. 36 ust. 1 konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych
„W celu ułatwienia wykonywania funkcji konsularnych dotyczących obywateli państwa wysyłającego:
a)urzędnicy konsularni mają swobodę porozumiewania się z obywatelami państwa wysyłającego i udawania się do nich. Obywatele państwa wysyłającego mają taką samą swobodę w odniesieniu do porozumiewania się z urzędnikami konsularnymi państwa wysyłającego oraz udawania się do nich;
b)jeżeli zainteresowana osoba o to prosi, właściwe władze państwa przyjmującego powinny niezwłocznie zawiadomić urząd konsularny Państwa wysyłającego o tym, że w jego okręgu konsularnym obywatel tego państwa został tymczasowo aresztowany, uwięziony lub pozbawiony wolności w jakikolwiek inny sposób. Każda wiadomość, skierowania do urzędu konsularnego przez osobę przebywającą w areszcie tymczasowym, więzieniu lub pozbawioną wolności w jakikolwiek inny sposób, powinna być również niezwłocznie przekazana przez wspomniane władze. Powinny one też niezwłocznie poinformować zainteresowaną osobę o jej prawach wynikających z niniejszego punktu;
c)urzędnicy konsularni mają prawo odwiedzania obywatela państwa wysyłającego, który jest tymczasowo aresztowany, uwięziony lub pozbawiony wolności w jakikolwiek inny sposób, rozmawiania i korespondowania z nim oraz zapewnienia mu zastępstwa prawnego. Mają oni również prawo odwiedzania każdego obywatela państwa wysyłającego, który w wykonaniu wyroku w ich okręgu bądź przebywa w więzieniu, bądź jest pozbawiony wolności w jakikolwiek inny sposób. Urzędnicy konsularni powinni jednak powstrzymać się od działania na rzecz obywatela przebywającego w areszcie tymczasowym lub w więzieniu bądź pozbawionego wolności w jakikolwiek inny sposób, jeżeli zainteresowana osoba wyraźnie się temu sprzeciwi”.
Cytat, Jerzy Putrament: „Pół wieku”
„Zawsze nabijałem się z protokołu. Wydawał mi się dowodem, że cała praca dyplomatyczna to bzdury, skoro tyle czasu poświęca się drobiazgom: kto gdzie siedzi, jak gdzie się ubrać, gdzie stanąć. Bardzo szybko jednak zorientowałem się, że drobiazgowe normowanie tego wszystkiego ma swoje znaczenie. Przede wszystkim pozwala uniknąć nadmiernych dąsów osobistych tego, czy innego przedstawiciela wielkiego mocarstwa: skoro coś jest załatwione z góry, motywy osobiste nie grają żadnej roli”.
Cytat, Wicquefort
„O nic innego nie powinien ambasador tak być dbały, jak o prawa i godność swojego monarchy, zwłaszcza zaś o rangę, która przysługuje mu wśród innych monarchów, tak, aby została ona zachowana na wszelkich uroczystościach i zgromadzeniach publicznych. Nie można tego obowiązku zaniechać dla jakiejkolwiek przyczyny i z jakiegokolwiek względu, a uchybić mu może chyba za cenę własnego honoru i życia”.
Incydent londyński z XVII w.
Do największej chyba w dziejach awantury związanej z precedencją doszło w Londynie ok. 1661 roku. Przy wjeździe nowego ambasadora Szwecji, ambasador Hiszpanii wystąpił z obstawą, by w uroczystym pochodzie nie dać pierwszeństwa karocy ambasadora Francji. Doszło do bijatyki, w której padli ranni i zabici.
Czernyszew v. Châtelet-Lomon
Gdy na uroczystości dworskiej w Londynie (w 1768 roku) ambasador Rosji hr. Czernyszew usiadł tuz obok ambasadora cesarskiego, hr. Seilerna, przybyły później ambasador Francji, hr. Châtelet-Lomon, wepchnął się między nich siłą. Doprowadziło to do pojedynku, w którym Czernyszew został ciężko poraniony
Zadania „Protokołu dyplomatycznego” w strukturze organizacyjnej polskiego MZS
- przygotowuje plany i programy wizyt głów państw, szefów rządów i ministrów spraw zagranicznych oraz odpowiada za ich realizację,
- przygotowuje audiencje przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych u prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, prezesa Rady Ministrów, marszałków Sejmu i Senatu oraz ministra spraw zagranicznych,
- stosownie do potrzeb merytorycznych uczestniczy w organizacji wizyt pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej u prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, prezesa Rady Ministrów oraz ministra spraw zagranicznych,
- zapewnia obsługę protokolarną przyjęć dyplomatycznych wydawanych przez prezydenta, prezesa Rady Ministrów oraz ministra spraw zagranicznych, sekretarza stanu, podsekretarzy stanu i dyrektora generalnego służby zagranicznej,
- prowadzi korespondencję protokolarną prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, prezesa Rady Ministrów i ministra spraw zagranicznych z ich odpowiednikami,
- prowadzi sprawy związane z akredytacją i exequatur przedstawicieli państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej i przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej za granicą,
- prowadzi sprawy związane z ustanawianiem i funkcjonowaniem urzędów konsularnych państw obcych kierowanych przez konsulów honorowych i udzielaniem im exequatur,
- czuwa nad przestrzeganiem przywilejów i immunitetów dyplomatycznych i konsularnych oraz nad przestrzeganiem zasady wzajemności w tym zakresie w Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą,
- prowadzi ewidencję personelu obcych przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych i innych osób korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych w Rzeczypospolitej Polskiej; wydaje odpowiednie dokumenty oraz udziela wiz dyplomatycznych i służbowych tej grupie osób; wydaje „Listę korpusu dyplomatycznego i konsularnego”,
- załatwia sprawy związane z zapewnieniem obcym przedstawicielstwom dyplomatycznym, urzędom konsularnym i przedstawicielstwom organizacji międzynarodowych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz członkom ich personelu możliwości korzystania z przywilejów i immunitetów, właściwych warunków działania, a także stwierdza dla potrzeb władz i instytucji polskich status oraz zakres przysługujących im przywilejów i immunitetów,
-inicjuje, opracowuje i opiniuje projekty umów międzynarodowych oraz innych aktów prawnych dotyczących przywilejów i immunitetów,
- załatwia sprawy związane ze zwolnieniami celnymi oraz podatkowymi przysługującymi obcym przedstawicielstwom dyplomatycznym, urzędom konsularnym, organizacjom międzynarodowym korzystającym z przywilejów i immunitetów oraz członkom ich personelu,
-ułatwia nabycie przez państwa wysyłające pomieszczeń koniecznych dla ich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz udziela pomocy w uzyskaniu takich pomieszczeń w inny sposób, w tym prowadzi i aktualizuje ewidencję nieruchomości użytkowanych i stanowiących własność przedstawicielstw państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej.
Precedencja według papieża Juliusza II
1. Cesarz rzymski,
2. Król Rzymian (syn cesarski),
3. Król Francji,
4. Król Hiszpanii,
[…] 6. Król Portugalii,
7. Król Anglii.
8. Król Szkocji,
[…] 10. Król Węgier,
[…] 12. Król Czech,
13. Król Polski,
14. Król Danii,
15. Republika Wenecka,
16. Książe Bretanii,
17. Książe Burgundii,
[…]
UWAGA: W materiałach do wykładu 2 na s. 4 po przykładzie „Aneksja Abisynii” powinien być dodany punkt:
Oświadczenie Ministra Spraw Wewnętrznych (Home Secretary) w Parlamencie brytyjskim z 1967 roku
„W związku z tym, że Rząd Jej Królewskiej Mości nie uznaje reżimu wschodnio-niemieckiego, paszporty wydawane przez ten reżim nie będą honorowane jako dokumenty podróży dla potrzeb podróży do Zjednoczonego Królestwa”.
1